shoirona

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sho-i-ro-na

Etimologiyasi

a. + f. 4d1 jx.Li - shoirlar-cha; goʻzal, nafis

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

rvsh. Shoirlarga xos il-hom bilan, shoirlarcha. ◆ Shoirona gapirmoq. Shoirona ibora. m ◆ Ahmad Husayn bu soʻzlar-ni baland shoirona soʻzlar kabi tushunib, ularning mazmuniga unchalik eʼtibor berma-di. Oybek, „Nur qidirib“ . ◆ Shoirona tafak-kur! Mubolagʻa, maqtashlar! Meningcha, oq sadafdir Soy ichida oq toshlar. M. Shayxzoda . ◆ Xushmanzaralar yoshligi choʻponlik bilan bezangan, shoirona qalb egasi Kudratga Sa-marqand togʻlarining etagidagi goʻzal bogʻ-larini eslatardi. 3. Fatxullin, „Soʻnmas yul-duz“ .

Antonimlari

ШОИРОНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

shoirona (koʻplik shoironalar)

Ruscha _ru

shoirona
поэтически, поэтично; // поэтический.

Tillarda

Tillar

• Ozarbayjoncha: şairanə
• Ispancha: poético
• Gaityan-kreolcha: powetik
• Yavancha: puisi
• Tagalcha: mala-tula
• Turkcha: şairane