shov-shuvsiz

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shov—shuv-siz

Etimologiyasi

Shovqin-suronsiz, osoyishta, tinch; astagina. Ular Saragʻul bilan Orifjon

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ hamma vaqt ikkov yolgʻiz yashab, ohista, shov-shuvsiz, kamtashvish hayotga oʻrganib qolgan edilar. A. Muxtor, „Chinor“ . ◆ ..Ikki kampir irim qilib, Malikaning dard tutayotganini hech kimga bildirmaslik-ka tirishib, shov-shuvsiz eshikni ham zanjir-lab qoʻyishgan edi. Mirmuhsin, „Chiniqish“ .

Antonimlari

ШОВ-ШУВСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shov-shuvsiz
тихий, спокойный; // тихо, спокойно.