shuhrat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shuh-rat

Etimologiyasi

a. cj— mashhurlik, taniq-lilik; shon, dovruq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Katta xizmat, talant, odamiylik va sh.k. evaziga qozoniladigan obroʻ; dong, dovruq. Bu artistning shuhra-ti olamga ketgan. Donoga ish — shonu shuh-rat, Nodonga ish — gʻamu kulfat. Maqol. n ◆ Avlod-ajdodimiz shuhrati mehnat, Meh-natsiz hech kimsa topolmas hurmat. Gazetadan . ◆ Mashhur qiziqchi xalq orasida shuhrat qozona boshlagan yosh Yusufjonni koʻrmoqchi boʻlib, unga odam yuboradi. T. Obidov, «Yusuf-jon qiziq» .

2 Shuhrat (erkaklar ismi).

Antonimlari

ШУҲРАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

shuhrat

Ruscha _ru

shuhrat
1 слава; известность, популярность; ◆ shuhratning choʻqqisida в зените славы; Shuhrat ordeni орден Славы; ◆ shuhrat topmoq (или qozonmoq) прославиться; достигать славы, приобретать известность, популярность; получить признание; создать себе имя; ◆ shuhrat qozongan nom известное, прославленное имя; имя, овеянное славой; ◆ qahramonning shuhrati ореол героя;
2 Шухрат (имя собств. мужское).