silab-siypab

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

si-lab—siy-pab

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

rvsh. 1 Biror narsa ustidan, yuzasidan qoʻlni asta yurgizib, silab. ◆ Bir xayoli uning yoniga borgisi, tizza-si ustida turgan qoʻlini silab-siypab, ke-chirim soʻragisi keldi. "Yoshlik" . ◆ Oshpaz qadr-donining qoqsuyak yelkalarini silab-siypab koʻrishar ekan: -Ranjitganim uchun kechir, bu gal mandan oʻtdi, oʻrtoq, — dedi ovozi qal-tirabroq. "Yoshlik" .

2 Silliqlab, pardoz-andoz qilib, u yoq-bu yogʻini toʻgʻrilab. ◆ -Kiyimlarimni kiyib, oʻzimni silab-siypab binoyiday boʻlib, bozor tomon joʻnadim, — dedi Shum bola. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ .

3 koʻchma Yengil, ohista tegib, ufurib. Yengilgina shoʻx yellar, Qanot silkib uchadi. Sshgab-siypab yuzlarimni, Boʻshshrimdan quchadi. T. Toʻla.

4 Silab va siypab, erkalatib, ardoqlab. ◆ Bolani silab-siypab erkalatmoq.

5 Aldab-suldab, yoʻlini qilib. ◆ Material yoʻq. Hatto muhtaram sayyoh uchun ham material topolmay, juma kuni keling, deb silab-siypab joʻnatganimni koʻrdingiz-ku! B. Rahmonov, „Yurak sirlari“ .

Antonimlari

СИЛАБ-СИЙПАБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.