sirgʻalmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sir-gʻal-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 ayn. sirpanmoq 1. ◆ Os-monoʻpar imoratlardan zavqlanib, goh oʻng-ga, goh soʻlga zehn solib borarkan, tasodifan oyogʻi sirgʻalib, chalqanchasiga qulab tushibdi. "Mushtum" .

2 Surilib, aylanib ketmoq. ◆ Ketmonning silliq dastasi qoʻlida sirgʻalib ketavergach, kaftiga tuflab qoʻydi. "Yoshlik" .

3 Sirt ustida pastga qarab sekin hara-katlanmoq. ◆ Bola otasining qoʻlidan sirgʻalib tushib, oʻzi chopqillab ketdi. M. Mahmudov, „Mangu kuy izlab“ . ◆ Xonzoda begimning soʻlgʻin yuziga koʻzlaridan yosh sirgʻalib tushdi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ . ◆ Kampirning yonoq-lari boʻrtib chiqqan. Roʻmoli sirgʻalib, yelka-siga tushgan. T. Malik, „Ajab dunyo“ .

4 Sezdirmasdan, sekingina surilmoq, siljimoq, yurmoq. ◆ Deraza oldidan ikkita sharpa sirgʻalib oʻtdi. Oʻ. Hoshimov, „Hyp borki, soya bor“ . ◆ Ruqiya chaqqonlik bilan hov-lidan sirgʻalib chiqib ketdi. K. Yashin, „Hamza“ .

Antonimlari

СИРҒАЛМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sirgʻalmoq
= sirgʻanmoq.