siyoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

si-yoq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. — oqim, jarayon, biror

narsaning borishi, davom etishi; matn parchasi] (3-shaxs birl. siyoqi va siyogʻi) 1 Avzo, aft-angor, turq, koʻrinish. ◆ Havoning siyoqi buzuq. yash Oʻgʻil ham otaga shuncha oʻxsharmi, Koʻzingda, soʻzingda otang siyoqi. O. Hakimov . Dostonlar. ◆ Chapdastligi uchar qushni olgudek, Siyoqidan yoʻlbarsga chang solgudek.. Ya. Kur-bon . Enajon, soʻrama qaygʻu ham dogʻim, Gʻam bilan sargʻaydi gulday siyogʻim. "Ravshan".

2 Holat, ahvol, feʼl-atvor. ◆ Goʻyoki So-birovning "oʻgʻri" deb qilgan haqoratiga chidamagan siyoqda guzarga chiqib, baqirib-chaqirdi. A. Qodiriy . Obid ketmon. ◆ -(Kumu shning] Kundoshlikka chidaydigan siyoqi yoʻq, har kun Zaynabingiz bilan gʻidi-bidi qi-laverib, sizni qiynab qoʻyarmikin deyman, — dedi Otabek. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ IYoʻldoshvoyning] Siyoqidan zoʻr general boʻli-shini fahmlab turibman. H. Gʻulom, „Tosh-kentliklar“ .

3 Mazmun, maʼno. /Toshmurod:] Gapining siyogʻiga qaraganda, Yoʻldosh qizini senga ke-linlikka berishga rozi. Gazetadan.

Antonimlari

СИЁҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

siyoq
обл. = siyoh 3; Gʻam bilan sargʻaygan gulday siyogʻim («Равшан») От горя поблекло мое прекрасное, как цветок, лицо; Darbadarga oʻxshamaydi siyogʻing («Равшан») По внешнему виду ты не похож на бродягу; gapning siyogʻi смысл разговора.