soʻliq
soʻliq I
tahrirlashMorfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashsoʻ-liq
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlashkam qoʻll. Soʻligan, soʻlgʻin. ◆ Soʻliq gul. Soʻliq yuz. shya Soppa-sogʻ odamday yozarmishsiz xat, Lekin, bilamanki, aftingiz soʻliq. Mirtemir, „Asarlar“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashsoʻliq II
tahrirlashMorfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashsoʻ-liq
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashs. t. Suvluq. Soʻliq chaynab turgan jiyron zulukday uloqchi boʻlib koʻrindi [Zargarovning
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlashkoʻziga. A. Muxtor, Asarlar. ◆ Ot, burun kataklari kerilib, soʻliqni be-zovta chaynab, hid oldi. S. Nurov, „Maysalarni ayoz urmaydi“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashСЎЛИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
tahrirlashRuscha ru
soʻliq I
увядший, поблёкший, потерявший свежесть; осунувшийся; чахлый (см. также soʻlgʻin).
soʻliq II
= suvluq.