sovut

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

so-vut

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

tar. Tanani nayza, oʻq, qilich zarbidan saqlash uchun kiyiladigan, poʻlat simdan tayyorlangan harbiy kiyim. ◆ Avazxon otasidan duo olib, sovutini kiyib, qalqonini eyniga [egniga] solib, oʻn olti gaz isfihoni olmosini beliga osib joʻnadi. „Malikai ayyor“. ◆ Temur Malik ikki qavat sovut va dubulgʻa kiyib, kema tumshugʻiga chiqdi. M. Osim, „Karvon yoʻllarida.“

Antonimlari

СОВУТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sovut
1 кольчуга; панцирь;
2 уст. сосуд, посудина; посуда.