sulh
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
sulh
Aytilishi
Etimologiyasi
arab. — tinchlik; yarashish;
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
1. Urushuvchi tomonlar oʻrtasidagi yarashuv, yarash-yarash. ◆ Sulh shartnomasi. Sulh tuzmoq. ◆ Umumiy sulhdan keyin, odatda, sulh shartnomasi tuziladi. "OʻzME".
2. Umuman, kelishuv, totuvlik, tinchlik. ◆ Shomat, Yaxshiboyevning zoʻrligini tan oldi, tan olgani barobar, "sulh" deya qoʻlini berdi. M. M. Doʻst, „Lolazor.“
3. din. Musulmonlar bilan fath etilgan viloyatlar aholisi oʻrtasida tuziladigan tinchlik bitimi.
Sinonimlari
Antonimlari
СУЛҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
Ruscha ru
sulh
1 мир, примирение; ◆ sulh tuzmoq заключать мир; ◆ sulh-saloh примирение, мир, мирный исход; ◆ sulh-saloh bilan мирным путём, мирно; полюбовно; ◆ sulh-salohga kelishmoq заканчивать миром, приходить к примирению; ◆ Ikkovlari urinib, meni yengolmagach, sulh-salohga kelishdi (Ѓ. Ѓулом, «Шум бола») Оба они, как ни старались не смогли меня одолеть, и дело закончилось миром;
2 согласие.
sulh
- sulh, tinchlik