surkalmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sur-kal-moq

Etimologiyasi

1 Surkamoq fl. majh. va oʻzl. n. Devorga surkalmoq. yaya [Muhsina xo-nim:

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ Hadeganda yigʻlay olmayman, ayniqsa, kinoda pand beradi shu odatim, noilojlik-dan dori surkalgan roʻmolchani koʻzga surta-man. M. M . Doʻst, Lolazor. ◆ Urgʻochi sher hech qanday hujum qilmasdan, koʻzidan yoshini toʻkib, yerga surkala-surkala kelaveribdi. "Ertaklar" .

2 Yoyilib ketmoq, yoyilib, iflos, dog-dug boʻlmoq. ◆ Stol qimirlab, xatim surkalib ketdi.

3 koʻchma salb. Xiralik bilan suqilmoq, yopishmoq, kimsa atrofida yoki biror doi-rada oʻralashib yurmoq, pashshaxoʻrda boʻlmoq. ◆ Mulla Mamasolih Usta Babudni iydirish uchun xushomadomuz bir ohangda balchiqday suyulib, surkalib davom etdi. N. Maqsudiy, „Laylatulqadr“ .

Antonimlari

СУРКАЛМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

surkalmoq
страд. и возвр. от surkamoq
1 подвергаться трению, натираться, тереться; быть натираемым; ◆ devorga surkalmoq тереться о забор;
2 втираться; намазываться; быть втираемым: быть намазываемым; yaraga surkaladigan dori мазь для ран; moy surkalganday yiltiroq soch блестящие, словно намазанные маслом, волосы;
3 размазаться;
4 перен. тереться, шататься, слоняться; bor, surkalma! иди (отсюда)!, нечего тебе (здесь) тереться;
5 перен. лезть, набиваться (к кому-л.).