tabiatan

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-bi-a-tan

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Tabiatiga koʻra, tabiatiga, mijoziga mos oʻlaroq. ◆ U kishi tabiatan xushfeʼl odam boʻlsalar ham.. birdan tuta-qibketardshshr. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Botir yigirma uch yoshlarda boʻlib, tabiatan shoʻx, ichida gap saqlamaydigan yigit edi. I. Rahim, „Ixlos“ . ◆ Qiz bolaJyup tabiatan nozik, nafis, latofatlidirlar. "Saodat" .

Antonimlari

ТАБИАТАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tabiatan
нареч.
по природе, по натуре, по характеру; ◆ u tabiatan sezgir kishi edi по природе он был человеком чутким.