Maltiycha (mt)

Ot

tabib

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-bib

Aytilishi

Etimologiyasi

\a. ^.*D= — shifokor, davolov-chi; vrach

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 esk. Bemorlarni davolovchi mu-taxassis; vrach. ◆ Kasalning tuzalgisi kelsa, tabib oʻz oyogʻi bilan keladi. Maqol . ◆ Tabib — tabib emas, boshidan oʻtgan — tabib. Maqol . m ◆ Buxoroyi sharifda Abu Ali ibn Sino degan bagʻoyat ulugʻ tabiboʻtgan! M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .

2 Tibbiyot ilmidan muayyan mutaxassis tayyorlovchi oʻquv yurtida taʼlim olmagan, oʻz harakati, hayotiy tajribasi orqali bemorlarni davolash bilan shugʻullanuvchi shaxs. ◆ Tabib, qoʻy jigarini xom kabob qilib, bujgʻun sepib yeng, degan edi.. dardi shifo topmabdi. M. Ismoiliy, „Fargʻonat“ . o.

Sinonimlari

Antonimlari

ТАБИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Talaffuz

Chiziqcha: ta‧bib

Ot

tabib (koʻplik tabiblar)

Tillarda

Vrachlar

Chechencha: лор (lor)
Xitoycha: 大夫 (dàifu)
Estoncha: arst
Fincha: lääkäri
Fransuzcha: médecin
Olmoncha: Arzt, Ärztin
Qozoqcha: ແພດ (phǣt)
Lotincha: medicus, medica
Litvacha: gydytojas
Maoricha: rata
Moʻgʻulcha: эмч (emč)
Portugalcha: médico
Ukraincha: лікар (líkar)
Valliycha: meddyg

Ruscha _ru

tabib
табиб, лекарь; ◆ bemorning tuzalgisi kelsa, tabib oʻz oyogʻi bilan kelar посл. если больному суждено поправиться, то табиб (лекарь) сам придёт (без приглашения); ◆ tabib - tabib emas, boshidan oʻt(kaz)gan - tabib погов. не тот лекарь, который лечит, а тот, кто сам переболел (т. е. только по собственному опыту можно правильно судить о чем-л.).

tabib