taffot

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

taf-fot

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

shv. Koʻngilni behuzur qiluv-chi issiq shamol; garmsel. ◆ Tush mahali edi. Bu payt Buxoroda kun juda ogʻir kechardi. "Koʻchaga chiqma, taffot keldi", deyishardi onalar farzandlarini garmseldan asrash

niyatida. S. Karomatov, Bir tomchi qon. ◆ Goho yoz oylari bu yerda taffot esadi. S. Anorboyev, „Oʻzbekiston oltini“ .

Antonimlari

ТАФФОТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.