tagʻofil

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-gʻo-fil

Etimologiyasi

a. تَغَافُل - oʻzini eʼtiborsiz, beparvo, begʻamlikka solish; bilib bilmaslikka olish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. Koʻrib koʻrmaslik-ka, bilib bilmaslikka olish; gʻofillik. ◆ Bir tabassum birla sayd etding koʻngilni avva-lo, Oxiri nozu tagʻofil boʻldi ish, ey dilrabo. Habibiy .

Oʻzini tagʻofilga solmoq Koʻrib koʻrmas-likka, bilib bilmaslikka olmoq. ◆ Garchi mud-dao kun kabi oshkora boʻlgan boʻlsa ham, nima uchundir qutidor yana oʻzini tagʻofilga solib soʻradi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Antonimlari

ТАҒОФИЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tagʻofil
книжн. умышленное невнимание, игнорирование; безразличие, равнодушие; беспечность; ◆ Ul tagʻofil peshagʻa holi xarobim kim desun? (Муќимий) Кто скажет ей, не обращающей на меня внимания, о моём жалком состоянии?