tajovuz

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-jo-vuz

Etimologiyasi

arab. – oʻtish, chegaradan oʻtish, bosib oʻtish; haddan oshish; qonun-buzarlik;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. siyos. Bir yoki bir necha davlatning boshqa mamlakatlarni boʻysundirish, ularning yerlarini bosib olish maqsadida qurol kuchi bilan bostirib kirishi. ◆ Imperializmning har qanday xurujlari, isyonlari, suiqasdlari, tajovuzlari bu ruhni oʻldira olmaydi. P. Qodirov, „Uch ildiz.“

2. koʻchma Umuman, zoʻrlik, zoʻravonlik xatti-harakati, hamlasi. ◆ Nazira yomon niyatda qilinayotgan tajovuzni sezib kolganday, qoʻllari gʻayritabiiy kuchga kirib, Yigitalini itarib yubordi. D. Nuriy, „Osmon ustuni.“ ◆ Hamma chiroyli qizlar kabi, u ham yigitlarning "tajovuzi"ga koʻp uchradi. P. Qodirov, „Uch ildiz.“

Tajovuz qilmoq Shunday ish, xatti-harakat qilmoq, zoʻravonlik, tajovuzkorlikni amalga oshirmoq. ◆ ..xalqning erkiga tajovuz kilishga qarshi mardonavor kurash olib bordi. Saodat. ◆ Qayoqdandir kovlashtirib, "Bir vaqtlar Sayfiddinov falonchi qizning nomusiga tajovuz qilgan", degan gapni topdi. Mirmuhsin, „Jiblajibon.“

Antonimlari

ТАЖОВУЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tajovuz
нарушение пределов, границ; нападение; вторжение, агрессия; посягательство; ◆ tajovuz qilmoq, tajovuz etmoq нарушать пределы, границы; вторгаться, нападать;◆ nomusiga tajovuz qilmoq (из) насиловать.