takya

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tak-ya

Etimologiyasi

I arabcha تکیه — boshpana, turarjoy, makon; musofirxona; yetimxona; suyanchiq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

shv. Yostiq, bolish; suyanchiq.

Takya qilmoq Suyanmoq, tayanmoq. ◆ Uning [Azizbekning] qatoridagi ikkinchi kishi bo-shiga katta salla oʻrab, qamchi sopi bilan egarning qoshiga takya qshggan.. edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Ikki tirsagini tizza-lariga qoʻyib, qoʻllarini engagiga takya qildi. S. Karomatov, „Oltin qum“ .

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tak-ya

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

II f. تکیه‌گاه — turarjoy, makon, manzil] 1 Odamlar toʻplanib ulfatchilik qiladigan joy. ◆ Takyada oʻtirib, endi bitta choy ichib boʻlgan edim, qotmagina bir yigit kelib: -Kurbon ota siz boʻlasizmi? — dedi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .

2 tar. Bangi va koʻknorilar toʻplanadi-gan joy; koʻknorixona. ◆ Oʻn yil ichida u \Ma-marayim\ kirmagan koʻcha qolmadi. Nayakini oʻrgandi, qora dori yedi, takyalarga kirib, koʻknori ichdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.

Antonimlari

ТАКЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ozarbayjoncha _az

təkyə

Ruscha _ru

takya I
опора; упор; ◆ takya qilmoq 1) опираться, прислоняться; облокачиваться; 2) перен. опираться; надеяться (на кого-что-л.).

takya II
ист.
1 место, заведение где собирались наркоманы; ◆ ahli takya наркоманы;
2 = takyagoh.