tan-jon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tan—jon

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

, tanu jon Kishining butun borligʻi, vujudi. ◆ Bu hovliga kelganida, u yayrar, tan-joni orom olardi. Mirmuhsin, „Topilgan husn“ . ◆ Ham hadik, ham ehtiros bilan tan-joni yonib ketgan Shahzodaxon Ol-chinbekning quchogʻidan zoʻrgʻa sugʻurilib chiqib oldi. K. Yashin, „Hamza“ .

Tan-joni sogʻ Sogʻ-salomat, sihat-salo-mat. ◆ Nafisaxon Hafizani quchib: -Yaxshi yurib-sanmi, tan-joning sogʻmi? — dedi. Mirmuhsin, Umid. ◆ ..es-hushi joyida, qaddi-qomati kelishgan, tan-joni sogʻ.. manman degan bit-ta yigitning ishini bahuzur qiladigan xotin edi-da. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .

Antonimlari

ТАН-ЖОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tan-jon
см. tan I.