taqataq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-qa-taq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Hammasi birdan, bitta ham qolmasdan; yoppasiga. ◆ Magazinlar, doʻkonlar taqataq qulf. yash Uylarning eshiklari, derazalari taqataq yopiq. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

2 Butunlay, tamoman. ◆ Isitma polvonning ishtahasini taqataq boʻgʻib, sillasini qu-ritibdi. M. Aliyev, „Betob“ . ◆ Allonning bir ju-vozi taqataq toʻxtadi A. Muxtor, „Qoraqal-poq qissasi“ . ◆ Toʻrani koʻrib, hamma taqataq toʻxtar, ikki bukilib taʼzim qilardi. J. Sharipov, „Xorazm“ .

Antonimlari

ТАҚАТАҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

taqataq
1 все без исключения, все до единого; ◆ tramvaylar taqataq toʻxtab qoldi все до единого трамваи остановились;
2 совершенно, совсем; ◆ ogʻriq taqataq toʻxtadi боль совсем прекратилась; боль как рукой сняло.