tarovih

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-ro-vih

Etimologiyasi

a. jl— dam olish, hor-diq onlari; ramazon oyidagi qoʻshimcha namoz, ibodat

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

din. Ruza kunlari kechki, oxirgi namozdan keyin oʻqiladigan qoʻshim-cha namoz. ◆ Afandi.. iftordan keyin machit-ga tarovih oʻqigani ketdi. "Latifalar" . ◆ Otabek.. turib tahorat oldi va mehmon-xonaga kirib, tarovih boshladi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Antonimlari

ТАРОВИҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tarovih
рел. дополнительная молитва, читаемая после обычной вечерней (последней) молитвы в дни уразы (мусульманского поста).