tirish
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
ti-rish
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
1 ot Terining burushuvi natijasida hosil boʻladigan chuqur iz; ajin, burushiq, tirishiq. Hamidaxonning
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
◆ Notinch yuzida jilmayish emas, tirish paydo boʻldi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Fol-bin ingichka, uzun, qop-qora habashday, koʻzlari gʻilaynamo, sirli qiyofadagi yuzi qat-qat tirish. Oybek, „Bolalik“ .
2 sft. Burushgan, tirishgan. ◆ Opam qop-qorayib ketgan tirish qoʻllari bilan yuzini berkitdi-da, yigʻlab yubordi. H. Nosirova, „Men oʻzbek qiziman“ .
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
ТИРИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.