toʻzgʻimoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

toʻz-gʻi-moq

Etimologiyasi

TOʻZGʻI— ' har yonga bir necha marta sochil-'. Kuchli shamol turib, toʻplab qoʻyilgan xazon t oʻ z gʻ i b k ye t d i. Bu soʻz qadimgi turkiy tildagi 'osmonga koʻtaril-¹ maʼnosini anglatgan toz- feʼlidan (ДС, 579; Devon, II, 353) eski oʻzbek tilida ' takror' maʼnosini ifodalovchi —gʻï qoʻshimchasi bilan hosil qilingan; keyinchalik ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: toz— + gʻï— = tozgʻï— > tozgʻi—.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
ayn. toʻzmoq 1, 2, 4, 5. ◆ Xazon toʻzgʻib ketdi. yash Chorak soatdan keyin shov-qin koʻtarilib, maslahat majlisi toʻzgʻib ketdi. A. Muxtor, „Chinor“ . Nizomjon uning [Dildorning

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ toʻzgʻigan qop-qora sochlarini, marmardek oppoq bilaklarini xayoldan ket-kizolmasdi. S. Ahmad, „Ufq“ . ◆ Qish-yoz oyogʻida ogʻir sagʻri kafsh. Mahsi ham ming yamoq, boshida kir, toʻzgʻigan sama. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

ТЎЗҒИМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

toʻzgʻimoq
= toʻzmoq.