toʻzgʻin
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
toʻz-gʻin
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
1 ayn. toʻziq. ◆ Iskandaro asabiy va toʻzgʻin xayomar quchogʻida sukut etar edi. Oybek, „Nur qidirib“ .
2 koʻchma Ozib-toʻzgan, oʻzini oldirgan, ozgʻin. Qoʻsh qulogʻidagi juldur ishtonli qa-rolning qovurgʻalari ham hoʻkizniki singari urib chiqqan, uham ozgʻin-toʻzgin edi. M. Ismoiliy, Fargʻona t. o.
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
ТЎЗҒИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.