tuban

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tu-ban

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Quyi, past. ◆ -Xizmat? Oʻti-ringlar, — aʼlam tetik, ayyor koʻzlari bilan keluvchilarga razm solib, tubanroqdan joy koʻrsatdi. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ . ◆ Kema tuban oqib boradi, Boʻron uni qirga oladi. E. Rahim . ◆ Kulmurodning bu soʻzlarini eshitgan Shokir qizarib-boʻzarib ketdi va nima deyishini bilmasdan, boshini tuban soldi. S. Ayniy, „Qullar“ .

2 koʻchma Mavqei, xislatlari, sifati va sh.k. jihatidan quyi darajali; past, ar-zimas. ◆ Tuban odam, yaya Aqlga kelganda, mulla

Sultonquldan ancha pastda, tegirmonchidan esa juda ham tuban turadi. A. Qodiriy, Obid ketmon. ◆ Hayot oqimidan sokin, uning talabidan tuban yashash oʻqituvchini beobroʻ va beqadr qiladi. R. Usmonov, „Odobnoma“ .

3 koʻchma Hayot, axloq talabi nuqtai na-zaridan yomon, yaramas. ◆ U[Fazliddin] yaqinda yana ichib kelib, onasini eng tuban haqorat-lar bilan tuproqqa qorib tashladi. M. Ismoiliy, „Odamiylik qissasi“ . ◆ Giyohvandlik-ning qanday qilmishlarga sabab boʻlishi, fo-hishabozlikning naqadar jirkanch, tuban ekanligini yashirmay-netmay koʻrsatmoqda-miz. Gazetadan . ◆ Boshqa iloj qolmagach, ona eng tuban va jirkanch bir "hunar"ga tutindi; doʻkondorlarga, mulkdorlarga, badavlat odam-larga yanada ziyoda davlat tilab, xayr-sada-qa soʻray boshladi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Antonimlari

ТУБАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

tuban (koʻplik tubanlar)

• Turkcha: alçak

Ruscha _ru

tuban
1 низ; // низкий; // низко; ◆ yuz tuban yiqilmoq упасть ничком; ◆ tanqiddan tuban ниже (всякой) критики; не выдерживает никакой критики;
2 перен. низкий, подлый, мерзкий; непристойный; // низко, подло, мерзко; непристойно; ◆ tuban harakat низкий поступок.