turgʻun

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tur-gʻun

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Biror joyda doimiy yashovchi, oʻrnashib qolgan; muqim; ◆ Shaharning turgʻun xalqi. Bir necha yil darbadar umr kechirib.. oshpazlik qildi, oxiri ona qishlogʻi Avvalda turgʻun boʻlib qoldi. K. Yashin, „Xamza.“ ◆ Sen aytgancha, kuyoving Toshkentdan ikkinchi uylanmasinda, Kumushni qudalaring oldiga turgʻun qilib yuboraylik, tuzukmi? A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“ ◆ Furqat vatanida boʻlolmay turgʻun, Donishday, Voqifday gʻam-alam yutdi. X. Rasul.

2 Oʻzgarmas boʻlgan, doimiy, barqaror. ◆ Turgʻun muvozanat. Turgʻun holat. Barcha tashkilotlarni turgʻun kadrlar bilan taʼminlash. ◆ Hayotda hech narsa turgʻun boʻlib qolmaganiday, teatrda ham koʻp narsalar oʻzgardi. S. Karomatov, „Hijron.“

3 Toʻxtab, turib qolgan, harakat qilmaydigan; harakatsiz; oqmas. ◆ Turgʻun suv. U koʻzlarini hovuzdagi turgʻun koʻkimtir suvga tikib oʻyladi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“

4 Turgʻun (erkaklar va xotin-qizlar ismi).

Antonimlari

ТУРҒУН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Sifat

turgʻun

Tillar

• Niderlandcha: blijvend
• Portugalcha: permanente
• Turkcha: kalıcı
• Ukraincha: постійний (postiynyy)

Ruscha _ru

turgʻun
1 постоянно живущий (где-л.); постоянный житель; ◆ turgʻun boʻlib qolmoq  ; стать постоянным жителем; ◆ u shaharda turgʻun boʻlib qoldi он стал постоянным жителем города;
2 устойчивый, постоянный; ◆ turgʻun muvozanat физ. устойчивое равновесие; ◆ turgʻun holat 1) устойчивое положение; 2) покой;
3 стоячий, не текучий; ◆ turgʻun suv стоячая вода;
4 Тургун (имя собств. мужское и женское).