turkigoʻy

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tur-ki-goʻy

Etimologiyasi

turkiy + f. — soʻzlov-chi, gapiruvchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. Turkiy tilda oʻquvchi va yozuvchi. ◆ Turkigoʻy shoir.

Antonimlari

ТУРКИГЎЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

turkigoʻy
1 тюркоязычный;
2 уст. говорящий (пишущий) на турецком (тюркском) языке.