ulov
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashu-lov
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashULOV 'minib yuriladigan qayvon’, ’ish qayvoni’. U l o v i yoʻh dehhonning ishi barakali boʻlmaydi. Bu ot qadimgi turkiy tildagi ’ish hayvoni’ maʼnosini anglatgan ulagʻ soʻzining (ЭСТЯ, I, 588; DS, 608) tovush jihatidan oʻzgargan shakli boʻlib, soʻz oxiridagi gʻ un — doshi v undoshiga, bu v undoshi taʼsirida uning oldi — dagi a unlisi â unlisiga almashgan: ulagʻ > ulav > ulâv. Ulagʻ oti esa qadimgi turkiy tilda ’bir-biriga bogʻla-’ maʼnosini anglatgan ula- feʼlidan -gʻ qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, I, 590).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1 Minib yuriladigan hayvon. ◆ Registon oldidan oʻtadigan yoʻlovchilar ulov-laridan tushib, Ark darvozasiga qarab taʼ-zim qilar.. edilar. S. Ayniy, „Qullar“ .
2 Umuman, ishchi hayvon. ◆ Suvning boshida boʻladigan baqaqurulloqliklar ham oʻzi yoki ulovining jonini koyitgisi kelmas edi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . Bugun ulo-vimiz qoʻsh-hoʻkiz emas, Qudratli texnika qoʻlimizda, bas! B. Boyqobilov.
3 koʻchma Umuman, yoʻlovchi, yuk tashish vositalari. Samolyot — ◆ bebaho ulov. Mana u parvozga koʻtarildi. N. Safarov, „Olovli izlar“ .
- Uloviga yarasha tushovi q. tushov.
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashУЛОВ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.