ura

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

u-ra

Etimologiyasi

< t. urho-ur < urmoq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

I und. s. Hu-jum qilayotgan jangchilarning jangovar nidosi; koʻtarinki ruhbilan maʼqullash yoki xursandlikni ifodalovchi nido, xitob. ◆ Qa-yerdadir pulemyot tarilladi; yakka miltiq tovuimari, ura sadolari keldi. A. Qahhor, „Oltin yulduz“ . U ◆ eshikdan chiqishi bilan bir gala bola yo "ura!", yo "ola" deganini anglab boʻlmas darajada shovqin solib, uni oʻrtaga oldi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

u-ra

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

II Urmoq fl. rvdsh. ◆ Lekin bu orada Alijon bolta bilan ura-ura, darvoza hal-qasini uzib yuborgan edi. K. Yashin, „Hamza“ .

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

u-ra

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

III: ura solib Epchillik bilan, tezda. ◆ Oylikni toʻplab oladi-yu, "xayt!" deb ura solibjoʻnaydi. P. Tursun, Oʻqituvchi. Ura qochmoq Tezlik bilan, lip etib qochmoq. ◆ "Toʻxtang, ada", — deyishi bilan "Zuhra cha-qiryapti", deb oʻylagan Neʼmatjon kuyov ura qochdi. A. Muhiddin, „Chap choʻntak“ . ◆ Bola bilan men koppon tomon ura qochdik. N. Safarov, „Olovli izlar“ .

</a>yav Pa

Antonimlari

УРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

ura (koʻplik uralar)

Ruscha _ru

ura I
с глаголами движения передает внезапность и быстроту совершения действия: ◆ ura qochdi он убежал без оглядки.

ura II
межд.
ура; ◆ ura degan ovozlar yangradi грянуло ура; ◆ ura, biznikilar yengib chiqdi! ура, наша взяла!, ура, наши победили!