urishmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

u-rish-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Urmoq fl. birg. n. ◆ Yomon urishdimi ? Oʻldirishdan ham toymaydi bu be-zorilar. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ . ◆ Koʻplashib ularni opiariga mindirishdi-yu.. opshrning sagʻrisiga xipchin urishdi. M. Is-moiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Ust-boshi yupun yi-gitlar, chollar quloqlarini roʻmol bilan bogʻ-lab olib, ketmon urishadi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .

2 Yoqalashmoq, olishmoq. ◆ Bizning oʻgʻil koʻp yaxshi-da: birov bilan urishmaydi, papiros chekmaydi.. A. Qahhor, „Asarlar“ . -Shariat nomidan fatvo bermang! — ◆ dedi mulla Abdu-jalil, xuddi urishishga tayyorlanayotgan xoʻ-rozday boʻynini choʻzib. "Mushtum" .

3 Yomon, haqoratli soʻzlar bilan bir-birini koyimoq, bir-biri bilan aytish-moq. ◆ ..Maʼsuma beka oʻrtaga tushib: -Urish-manglar, bir-biringizga qattiq gapirmang-lar.. — dedi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . ◆ Falokat bosib er-xotin urishib qolishdi. Oxir boʻl-madi, ajralib ketishdi. Gazetadan .

4 Nasihatomuz, qattiq gap-soʻz aytmoq; koyimoq. ◆ Qaytib bormayman, degan ekan, Ziyodaxon urishibdi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ Mening oyim bir yoqdan, uy ish-lariga yordamlashmading, deb urishadi, bir yoqdan, qoʻlingni sovuq suvga urma, deydi. H. Nazir, „Yonar daryo“ .

5 Jang qilmoq, jangda qatnashmoq. U ◆ [Mirzayev] oddiy qismda oddiy askar boʻlib urishib yurganida, boʻlinma komandiri.. \unga\ bir sovgʻa berdi. A. Qahhor, „Oltin yulduz“ . ◆ Dadam Berlin qulagandan keyin Uzoq Sharq-qa borib, yaponlar bilan ham urishibdi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

Antonimlari

УРИШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Feʼl

urishmoq urishmoq

Tillar

• Turkcha: savaşmak

Ruscha _ru

urishmoq
взаимн. и совм. от urmoq
1 биться, драться, наносить удары, побои (кому-л.);
2 ударяться, сталкиваться; постукивать, биться (друг о друга); tizzalarim bir-biroviga urishar edi колени мои бились друг о друга; avtomobillar muyulishda bir-biriga urishib ketdi автомобили столкнулись на повороте;
3 браниться, ругаться, ссориться; U, imoratda ishlayotgan usta va mardikorlar bilan urishib boʻlsa kerak, soʻkinib kelar edi (А. Ќаћћор «Сароб») Он шёл, бранясь - вероятно, он имел столкновение с мастерами и подёнщиками, работавшими на стройке;
4 воевать, сражаться; ◆ mardlarcha urishmoq храбро сражаться.