uyalmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

u-yal-moq

Etimologiyasi

UYAL- 'xijolat tort-’, ’nomus qil-’. Er yigitning u ya l g a n i - oʻlgani (Maqol). Bu soʻz qadimgi turkiy tildagi ’xijolat’, ’nomus’, ’andisha' maʼnosini anglatgan uy otidan (ЭСТЯ, I, 576) -a qoʻshimchasi bilan yasalgan feʼlga ’oʻzlik’ maʼnosini ifodalovchi —l qoʻshimchasini qoʻshib hosil qilingan (ЭСТЯ, I, 576; Devon, I, 267; DS, 607); oʻzbek tilida a unlisi ä unlisiga almashgan: (uy + a = uya-) + l = uyal-

> uyäl-.    _
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Uyat-andisha his-sezgisini tuymoq. ◆ Er yigitning uyalgani — oʻlgani. (Maqol)

◆ Ortiq bir soʻz deyolmadim Andishalik bu ishdan. Lekin otda uyalmadim „Xayr, jonim“ deyishdan. T. Toʻla . ◆ — Dilor, oʻrtogʻing qayerga tushgan? — Dilora ham boʻyiga yetib qolgan qiz edi, boʻlasiga tik qarashdan uyaldimi, gʻoʻzalar ichidan turib: - Uyida, — dedi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tongi“

Antonimlari

УЯЛМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

uyalmoq
стыдиться, испытывать чувство стыда; совеститься, стесняться, смущаться, конфузиться; qizcha notanish kishilardan uyalayapti девочка стесняется незнакомых людей; er yigitning uyalgani - oʻlgani посл. см. oʻlmoq 1.