uygʻonish

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

uy-gʻo-nish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Uygʻonmoq fl. har. n. ◆ Kur-taklarning uygʻonish davri. Mehr uygʻonishi. yat \Hasanali\ Ertalab Oybodoqning choyi-ga bormay, Otabekning uygʻonishini kutib yurdi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Elmurod.. asrlar boʻyi gʻaflatda yotgan kishilarning uygʻonishi bu odamda quvonch tugʻdirayotgani-ni koʻrdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Uygʻonish davri tar. Sharqda (9-12 va 15-asrlar) va Gʻarbiy Yevropada (14-16 asrlar) yuz bergan alohida madaniy va tafakkuriy taraqqiyot davri; fan, adabiyot va sanʼat taraqqiyoti hamda ulugʻ kashfiyot va ixtiro-larda oʻz aksini topgan va antik madaniyatga qiziqish kuchaygan davr.

Antonimlari

УЙҒОНИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

uygʻonish
1 и. д. от ◆  uygʻonmoq; uyqudan uygʻonish пробуждение ото сна;
2 физиол. возбуждение; * Uygʻonish davri ист. эпоха Возрождения.