va

Oʻzbekcha (uz)

va I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

va

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. jI bogʻl. Teng huquqli ran boʻlaklari va gaplarni bogʻlash uchun xizmat qiladi. Shahar va qishoq. Qor va yomgʻir. Kecha va kunduz. ◆ Uy kichkina, lekin yorugʻ va toza edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .◆  Bahri xiyla oldinda Risolat bshshn birga borar va otning qadam tashlashi maqomiga ashula aytar edi. A. Qahhor, „Xotinlar“ .◆  Koʻngil xazinasining qulfi tshdir va ul xazinaning kaliti soʻzdir. Alisher Navoiy .

va II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

va

Etimologiyasi

|a — choʻziq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

und. s. Narsa, kimsa, harakat kabilarning belgisi meʼyoriy darajadan pastligini, maqtaydigan darajada emasligini ifodalaydi.◆  Va-a, bor qilgan ishing shumi ?! Uyat Baʼzilari koʻzlarini oʻyna-tib, „oʻhoʻ! oʻhoʻ!“◆  dec a, baʼzilari labini bu-rib, "va-a/va-aG derdi. H. Nazir, „Vir tup gʻoʻza“ .

Antonimlari

ВА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

va

Tillar

• Inglizcha: and
• Turkcha: ve
• Yoqutcha: уонна

Ruscha _ru

va I
союз соед.
и; ◆ Oy va Qoʻyosh Луна и Солнце; ◆ ishchi va xizmatchilar рабочие и служащие; ◆ tanqid va oʻz-oʻzini tanqid критика и самокритика.

va II
(а- протяжное) межд.
разг. выражает пренебрежение, разочарование ну, ну и; ◆ va, shu ham qovun boʻldi-mi! ну разве это дыня!; ну и дыня!