vazifador

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

va-zi-fa-dor

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. tar. 1 Temuriylar davrida muayyan mansabdagi shaxe; mansab-dor, amaldor.◆  U Abdusamad mirzo davrida.. mayda vazifadorlardan edi. Oybek, „Navoiy“ .

2 Xonlik davrida oʻrdada ishlab, maʼlum miqdorda maosh, pul olib turuvchi.◆  Buxoroda xatmi kutub qilib kelgan bir "olim " aqalli bir mahalla imomatiga xarxashasiz oʻtol-masin-da.. bir besavod yetim.. oʻrdadan falon tilla vazifador boʻlsin. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .

433 gr^

Antonimlari

ВАЗИФАДОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

vazifador
уст. должностное лицо; чиновник.