xatib

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xa-tib

Etimologiyasi

a. . ich — notiq, voiz, vaʼz-xon; unashtirilgan, kuyov

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

din. Masjidda juma va hayit namozi paytida xutba oʻqiy-digan, vaʼz aytadigan domla, imom; voiz. ◆ Barok koshlari kop-kora xatib minbarga chshib, vaʼzxonlik kilayotgan ekan. M. Osim, „Karvon yoʻllarida“ .

Antonimlari

ХАТИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

xatib
рел. хатиб (читающий «хутбу», проповедник в мечети; см. xutba).