xayriyat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xay-ri-yat

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — yaxshilik, ezgu

lik, xayrli ish] mod. s. Gap boshida, oʻr-tasida yoki oxirida kelib, undan angla-shilgan mazmunga nisbatan mamnunlikni ifodalovchi soʻz. ◆ Xayriyat, bir shamol boʻldi-yu, bulutni haydab ketdi. S. Ahmad, „Ufq“ . ◆ Bobur koʻzini ochganini sezib, Qosimbek uning tepasiga keldi: -Xayriyat-ye!.. Amirzodam, bizni muncha qoʻrqitdingiz? P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .

Antonimlari

ХАЙРИЯТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

xayriyat
модальн. сл.
хорошо, благо; ◆ xayriyat, oʻzingiz kelib qoldingiz хорошо, что вы сами пришли; благо, вы сами пришли; Xayriyat, bu ish ham xamirdan qil sugʻurganday, joʻngina bitdi (Ћамза, «Бой ила хизматчи») Слава богу, и это дельце закончилось благополучно, без сучка, без задоринки.