xufya

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xuf-ya

Etimologiyasi

a. <s.a-ch. — sir; aygʻoqchi, izqu-var

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

tar. Aygʻoqchi, izquvar. ◆ Ularning bu muzokarsiarini chetda eshitib turgan xufya-lardan biri bu soʻzni Azizbekning qulogʻiga yetkazur. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . [◆ Qosim-bek:] Qulingiz Samarqanddagi xufyalardan kelgan bir xabarni amirzodamga koʻrsatish-dan tortingan edi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .

Antonimlari

ХУФЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.