yarali

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ya-ra-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Biror joyiga yara chiqqan, yarasi bor; yarador. ◆ Yarali kishi. Yuzi yarali. Doʻli yara,sh.

2 koʻchma Qattiq ruhiy azob beruvchi holatli, ruhiyatida shunday azob beruvchi narsa bor. ◆ Koʻngli yarali odam, m ◆ Zaynabning ham yuragi yarali edi, uning toʻyi yaqinlashgan vaqtda, sevikli kuyov yigit ikki kungina xastalanib oʻlgan. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

ЯРАЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yarali
1 имеющий рану, ранение; имеющий нарыв; язву; ◆ yarali qoʻl рука, на которой имеется рана или нарќв;
2 испытывающий душевную боль; ◆ koʻngli yarali odam человек, испытывающий душевную боль.