Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yech-moq

Aytilishi

Etimologiyasi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Bogʻichini, bogʻini yozmoq, boʻshatmoq. ◆ Belbogʻni yechmoq. yat ◆ Chiy eshikning bogʻichini yechib koʻtarganida, ingrash yana eshitildi. A. Muxtor, „Qoraqalpoq qissasi“ . ◆ Havo hali isimagan boʻlsa ham, xomsemiz ho-kim formasining koʻkrak tugmalarini yechib tashlab, yelpinishga tutindi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .

2 Oʻrimini yozmoq, xomitmoq. ◆ U[Kumush) bu kechasi koʻrgan baʼzi tushlarini Ota-bekning bu kun kelishiga yoʻydi-da, erta-labdan turib, sochlarini yechdi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

3 Kiyilgan kiyimni joyidan, egnidan olmoq. ◆ Toʻnni yechmoq. Koʻylakni yechmoq. Etikni yechmoq. sht Malla kishi yangi buzi kavushini dahlizda yechib, chap yoqdagi kattakon xonaga kirdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Koʻprik ustida baland poshnali tuflisini yechib olgan bir ayol mashinaga qoʻl koʻtardi. S. Ahmad, „Ufq“ . ◆ Nasiba uning noskisini yecha boshladi, A. Qahhor, „Ogʻriq tishlar“ .

4 Qoʻyilgan, solingan, bogʻlangan nar-sani olmoq, undan xoli qilmoq, boʻshatmoq. ◆ Uchinchi aravaga ortib olingan bedadan tashlab, egar-jabduqlarini, yuganlarini yechib qoʻyishdi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . ◆ Saldan keyin eshakday keladigan ikki itini yechib yubordi. S. Siyoyev, „Avaz“ .

5 Matematik misol, masala kabilarni ishlamoq, yechimi (javobi)ni topmoq, belgilamoq. ◆ ..ikki bola: biri qiz, biri yi-gitcha.. masala yechish bilan ovora.. A. Muxtor, „Chinor“ .

6 koʻchma Maʼnosini ochib bermoq, yechi-mini belgilamoq; hal qilmoq. ◆ Shayboniyxon bu tugunni ham sulton va aʼyonlarga yoqadigan bir ustalik bilan yechganidan koʻpchilik mamnun edi. P.Qodirov, „Yulduzli tunlar“ . ◆ Bu muammoni keksa bir jangchi yechib berdi. A. Qaqhor, „Oltin yulduz“ . ◆ Ammo qanchalik mushkul ish boʻlmasin, jumboqni yechamiz. S. Karomatov, „Oltin qum“ .

Sinonimlari

Antonimlari

ЕЧМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yechmoq
1 развязывать; отвязывать; расстёгивать; Havo hali isimagan boʻlsa ham, xom semiz hokim formasining koʻkrak tugmalarini yechib tashlab, yelpinishga tutindi. (М. Исмоилий, «Фарѓона т. о.») Хотя жара ещё не наступила, рыхлый толстяк-управитель, расстегнув на груди пуговицы форменной одежды, начал обмахиваться;
2 перен. решать, разрешать (задачу, вопрос и т. п.);
3 снимать (одежду, обувь).

yechmoq