Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yogʻ-moq

Aytilishi

Etimologiyasi

YOGʻ- ’tomchi yoki zarra holatida havodan uzluksiz tushib tur- . Qor kuchli yo gʻar d _i (Oybek). Qadimgi turkii tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu feʼl ^ ^ShrZILa ^^FFU³ Qilingan (ПДП, 383; Devon, III,, DS, 223); uzbek tilida a unlisi â unlisiga almash-gan: iagʻ- > yâgʻ-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Tomchi, zarra yoki dona-dona holida ketma-ket, bir tekisda havodan tu-shib turmoq. ◆ Yomgʻir yogʻdi. Doʻl yogʻdi. n ◆ Qor kuchli yogʻardi. Koʻchalar, tomlar, devorlar, da-raxtlar oppoq. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Krr yogʻar, uyda meni opam kutardi. Sh. Xol-mirzayev, „Yoʻllar, yoʻldoshlar“ .

</a>59 YAUA

2 koʻchma Ketma-ket va koʻplab kelmoq. ◆ Oʻq yogʻdi. Pul yogʻdi.

Qovogʻidan qor yogʻadi q. qovoq II.

Sinonimlari

Antonimlari

ЁҒМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yogʻmoq
идти, падать (об атмосферных осадках); yomgʻir yogʻayotir дождь идёт; kechasi qor yogʻdi ночью шёл (выпал) снег; qolgan ishga qor yogʻar посл. на брошенное (недоведённое до конца) дело снег выпадает (т. е. оно затянется или не будет сделано); qor yogʻdi, iz bosildi выпал снег и замел следы; соотв. и концы в воду; qovogʻidan qor yogʻadi (букв. с его век снег идёт) он зол; он мрачен как туча.

yogʻmoq