zaʼfaron

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zaʼ-fa-ron

Etimologiyasi

a. زَعْفَرَان — ziravor oʻsim-lik, zaʼfar

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 ot Ingichka uzun bargli, toʻq sariq gulli, piyozsimon ildizli oʻsim-lik va uning gulidan tayyorlanadigan, ov-qatni xushtaʼm va rangdor qiladigan ziravor.

2 sft. Sap-sariq, somonrang. ◆ Unuta-man bir kun barchasin, Ular bari qoladi siz-ga: Zaʼfaron bogʻ, osmon parchasi, Shamol, daryo, maysa, sivizgʻa. X. Davron, „Bolalik-ning ovozi“ . ◆ Yigitning olijanobhimmati-dan mamnun boʻlib, zaʼfaron yuzlarimga an-dak tabassum chiqdi. Gʻayratiy, „Dovdirash“ . ◆ Bir yonda lojuvard Bahri muhit bor, Bir yonda zaʼfaron Sahroi kabir. A. Oripov, „Yurtim shamoli“ .

Antonimlari

ЗАЪФАРОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

zaʼfaron
шафран (растение); // шафранный, шафрановый; желтоватый; жёлтый; ◆ zaʼfaron boʻlmoq пожелтеть, стать жёлтым, как шафран.