zakot

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

za-kot

Etimologiyasi

arab. – poklik, poklanish; sadaqa;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. din. Shariatga muvofiq, puldor, badavlat musulmonning oʻziga qarashli mol-mulki va daromadining qirqdan bir ulushi miqdorida (roʻza vaqtida) beva-bechoralarga, kambagʻal-qashshoqlarga beradigan xayr-sadaqasi. ◆ Mana, Fargʻonaning eng aziz, eng badavlat, eng xalqparvar odami — Sodiqjon boyvachcha yaqinda butun Qoʻqon xalqiga zakot berdilar. K. Yashin, „Hamza.“

2. tar. Oʻrta Osiyo xonliklarida: chorva va mol-mulkning qirqdan bir ulushi miqdorida har yili xazina foydasiga olingan soliq. ◆ Soliqlarning uchinchi turi – zakot, mol-mulkdan olinadigan davlat soligʻi edi. F. Ozodayev, „Toshkent tarixidan ocherklar.“ ◆ ..dehqonlar.. kosiblar hamisha amirning xiroj, zakot singari soliqlarining jabrini tortar.. xonavayron boʻlardi. Gazetadan.

Antonimlari

ЗАКОТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Osetincha: битир

Ruscha _ru

zakot
зякет
(1 рел. очистительная милостыня в пользу бедных в размере ј стоимости имущества;
2 ист. подать, налог со скота и имущества в размере 1/40 в ханствах Средней Азии); ◆ zakot qilmoq облагать зякетом, податью.