zehn

Nemischa (de)

Sifat

zehn

Raqam

zehn

• o'n

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zehn

Etimologiyasi

a. j-a'l — idrok, fahm; xotira

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Tushunish qobiliyati; idrok, fahm. ◆ Bobur oʻz zehnining goʻyo qayralib, oʻtkirlashib qol-ganini sezib turardi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ . ◆ Meʼmorchilikda faqat zehnu iqtidorning oʻzi kifoya emas. Mirmuhsin, „Meʼ-mor“ . ◆ Uning zehni juda oʻtkir, oʻzi tirishqoq edi.. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .

Zehn solmoq Diqqat bilan qaramoq, diqqat qilmoq. ◆ Ota unga zehn solib tikildi-da, turib, eshikdan qaradi. Sh. Xolmir-zayev, „Ogʻir tosh koʻchsa“ . Zehni oʻtkir Tez tushuna oladigan, akdli, dono. ◆ Hirot shahri-da Zayniddin degan bola bor edi. Zehni oʻtkir, tirishqoq boʻlgani uchun, u maktabda hammadan oldin oʻqish, yozishni oʻrganib olgan. M. Osim, „Sehrli soʻz“ . Zehni past (yoki poʻstak) Tez tushuna olmaydigan, akdi past. ◆ Memor zehni poʻstak korfarmodan xafa boʻlmay, ichida kuldi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .

Antonimlari

ЗЕҲН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

zehn (koʻplik zehnlar)

Tillar

• Armancha: դեմ (dem)
• Indonezcha: pikiran
• Malaycha: fikiran
• Slovatscha: moti
• Turkcha: zihin, zekâ

OʻTIL

Ruscha _ru

zehn
1 разум, рассудок, сознание; ◆ zehn solmoq вникать (во что-л.); ◆ zehn solib eshitmoq внимательно слушать; ◆ zehn yugurtirmoq соображать, размышлять; ◆ zehn qoʻymoq стараться, вникнуть, понять, напрягать внимание;
2 сообразительность, понятливость, сметливость, смышлёность, догадливость; ◆ (uning) zehni tez (или baland, oʻtkir) у него острый ум, он смышлёный; он толковый, сообразительный;◆ uning zehni past он несообразительный, непонятливый, тупой; ◆ zehni poʻstak тупоумный, тупой (об учащемся).