ziynat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ziy-nat

Etimologiyasi

arab. – bezak, pardoz; bezatish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Zeb, chiroy berish uchun xizmat qiluvchi buyum; bezak. ◆ Ziynat asboblari. ◆ Unsin onasidan yodgor qolgan va yagona ziynati boʻlgan yupqagina eski bilaguzukni aylantirib gapirdi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“ ◆ Onamdan tekkan meros, Yetti pushtimga asos. U na ziynat, na davlat, Na sukunat, na rohat. G. Joʻrayeva, „Iqbol.“

2. koʻchma Husn, koʻrk beruvchi narsa; koʻrk; izzat-hurmat. ◆ Kamtarlik — inson ziynati. Maqol. ◆ Dasturxon — odamning ziynati, bolam. Odam oldiga dasturxon yoyish — ota-bobomizdan qolgan rasm. P. Tursun, „Oʻqituvchi.“ ◆ Oʻrnidan turib choy berish odamzodning ziynatidir, kelinlarning bor-yoʻgʻi kelinligi ham shunda-ku. A. QodiriyOʻtgan kunlar.

3. Ziynat (erkaklar va xotin-qizlar ismi).

Antonimlari

ЗИЙНАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

ziynat (koʻplik ziynatlar)

Ruscha _ru

ziynat
1 украшение, убранство, наряд, убор; ◆ ziynat asboblari предметы украшения (кольца, серьги и т. п); ◆ ziynat bermoq украшать, наряжать; ◆ oʻziga ziynat bermoq наряжаться, принарядиться (надевать на себя красивые, дорогие наряды);
2 перен. красота, роскошь; ◆ umr ziynati украшение жизни;
3 Зийнат (имя собств. женское и мужское).

Tillarda

Tillar

• Ozarbayjoncha: zinət
• Somaliycha: baahiyihii
• Suaxilicha: mitengo
• Turkcha: ziynet

OʻTIL