ziynat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ziy-nat

Etimologiyasi

\a. j — bezak, pardoz; beza-tish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Zeb, chiroy berish uchun xizmat qiluvchi buyum; bezak. ◆ Ziynat asboblari. m Unsin onasidan yodgor qolgan va yagona ziyna-ti boʻlgan yupqagina eski bilaguzukni aylan-tirib gapirdi. Oybek, Tanlangan asarlar. ◆ Onamdan tekkan meros, Yetti pushtimga asos. U na ziynat, na davlat, Na sukunat, na rohat. G. Joʻrayeva, „Iqbol“ .

</a>M9

2 koʻchma. Husn, koʻrk beruvchi narsa; koʻrk; izzat-hurmat. Kamtarlik — inson ziy-nati. Maqol. shshDasturxon — odamning ziy-nati, bolam. Odam oldiga dasturxon yoyish — ota-bobomizdan qolgan rayem. P. Tursun. Oʻqituvchi. ◆ Oʻrnidan turib choy berish odam-zodning ziynatidir, kelinlarning bor-yoʻgʻi kelinligi ham shunda-ku\ A. Qodiriy . Oʻtgan kunlar. '

3 Ziynat (erkaklar va xotin-qizlar ismi).

Antonimlari

ЗИЙНАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

ziynat (koʻplik ziynatlar)

Ruscha _ru

ziynat
1 украшение, убранство, наряд, убор; ◆ ziynat asboblari предметы украшения (кольца, серьги и т. п); ◆ ziynat bermoq украшать, наряжать; ◆ oʻziga ziynat bermoq наряжаться, принарядиться (надевать на себя красивые, дорогие наряды);
2 перен. красота, роскошь; ◆ umr ziynati украшение жизни;
3 Зийнат (имя собств. женское и мужское).

Tillarda

Tillar

• Ozarbayjoncha: zinət
• Somaliycha: baahiyihii
• Suaxilicha: mitengo
• Turkcha: ziynet

OʻTIL