zuvala

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zu-va-la

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. "L j j — xamirdan qilingan soqqa] 1 Bitta non yasash yoki bir marta ugra kesish uchun loyiq qilib yumaloqlangan xamir. ◆ U onasi kelganga qadar supradagi un-ni qoqib-suqib, bir zuvala xamir qilib qoʻygan edi. Oydin, „Gulsanam“ . ◆ Ziyodaxon, zuvala uzar ekan, hazilomuz javob berdi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ [Oysha ona] Supra yozib, zuvala uzdi. S. Anorboyev, „Yoʻlda yoʻldosh boʻlganlar“ .

2 koʻchma Asos, negiz; tarkib. ◆ 1952 yilda zuvalasi Oʻzbekiston tuprogʻidan yasalgan birinchi piyola tortik, qilingan edi. Gazetadan . ◆ Bolalikda gap koʻp. Bir grajdanga Zuvala boʻladi axir har goʻdak. A. Muxtor, „Sheʼrlar“ . ◆ Tovuqlar ogʻzidan yulib olingan jonsiz urugʻ mana bugun kelajakdagi katta rejalarga zuvala boʻlyapti. S. Mahkamov, „Bir juft don“ .

Zuvalasi bir joydan (yoki yerdan) olingan Har jihatdan bir-biriga oʻxshash odamlar haqida. Sizga gapirib, ovozdan ajrash hech narsa emas. Botirov bilan sizning zu-valangiz bir joydan olinganga oʻxshaydi. B. Rahmonov, Oltin odamlar. Zuvalasi pishiq Jismonan pishiq-puxta, yoshiga nisbatan baquvvat, pishiq odam. ◆ Zuvalasi pishiq kichkinagina chol [ Toʻgʻonbekni] shirin soʻz bilan qarshiladi. Oybek, Navoiy. ◆ U\Joʻra-xon\ oʻn sakkiz yoshli, zuvalasi pishiq, zehni oʻtkir yigit edi. Nazarmat, „Joʻrlar baland sayraydi“ .

Antonimlari

ЗУВАЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

zuvala
колобок теста (предназначенный для раскатывания одного листа лапши или приготовления одной лепёшки); ◆ bir zuvala xamir кусок теста; ◆ zuvala yasamoq  ;◆ zuvala qilmoq раскатывать тесто; ◆ 

• zuvalasi pishiq odam крепкий, хорошо сохранившийся человек; ◆ ikkovining zuvalasi bir yerdan olingan два сапога пара.