любимый
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
лю-би-мый
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
любим/ый , -ая , -ое
1 прич. от любить;
2 в знач. прил. sevikli, sevilgaн, sevgan, muhabbat (mehr) qoʻyilgan, ishqi tushgan; ◆ ~ая девушка sevikli (sevilgan) qiz;
3 в знач. сущ. ◆ ~ый м sevgili yer, mahbub, oshiq; ◆ ~ая ж sevgili, mahbuba, mashuqa; ◆ свидание с ~ой sevgilisi bilan uchrashuv;
4 в знач. прил. eng yaxshi (xush) koʻrilgan, eng yoqtirgan (yoqadigan); ◆ его ~ая книга uning eng yaxshi koʻrgan kitobi; ◆ ~ое моё блюдо mening eng yaxshi koʻrgan ovqatim; ◆
- наступить на ~ую мозоль см. мозоль.