обыкновенный

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

о-бык-но-вен-ный

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

обыкновенн/ый, -ая, -ое; -енен, -енна
1 odatdagi. kundalik, doim boʻlib turadigan, oʻrganish boʻlib qolgan har vaqdagidek, doimiy; ◆ это дело ~ое bu odatdagi (hamma vaqt boʻlib turadigan) ish (voqea, hodisa); ◆ произвести ~ое впечатление odatdagidek tasir koʻrsatmoq, har vaqtdagidek taassurot tugʻdirmoq;
2 oddiy, sodda, oʻrta-miyona, boshqalardan farqsiz; rasmona; xashaki; ◆ ~ый деревянный дом oddiy yogʻoch uy; ◆ самый ~ый человек u oddiy (el qatoridagi, hammaga oʻxshagan) bir odam; ◆ в ~ой жизни oddiy (kundalik) hayotda;
3 в знач. сущ. ◆ ~о е с oddiy narsa, odatdagi narsa; ◆ мечтать о самом ~ом eng oddiy narsani orzu qilmoq; быстрее (громче, ниже i t. p.) ◆ ~ого odatdagidan tez (qattiqroq, pastroq va h. k.).