поводырь
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
по-во-дырь
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
поводырь м, р. -я уст.
1 yetaklovchi, yetaklab yuradigan odam; ◆ у слепого был мальчик-~ ojiz kishini (oʻgʻil) bola yetaklab yurar edi; ◆ ~ с медведем ayiq yetaklagan odam;
2 прост. yoʻl boshlovchi, yoʻl koʻrsatuvchi, boshlab boradigan odam.