прикончить
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
при-кон-чить
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
прикончи/ть сов. (несов. приканчивать)
1 что прост. eb-ichib (istemol qilib, sarflab) tugatmoq, bitirmoq, tamomlamoq; ◆ дети быстро ~ли сыр и молоко bolalar birpasda pishloq bilan sutni tugatishdi;
2 toʻxtatmoq, tugatmoq, tamom qilmoq, bas qilmoq; ◆ ~ть спор bahsni tugatmoq (toʻxtatmoq);
3 кого-что разг. oʻldirmoq, yoʻq qilmoq; ◆ ~ть медведя ayiqni oʻldirmoq.