приучить

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

при-у-чить

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

приучить , -учу, -учишь сов. (несов. приучать) кого-что к кому-чему i с неопр. oʻrgatmoq, odatlantirmoq, koʻniktirmoq, oʻrgatib (odatlantirib) qoʻymoq; koʻnikma (malaka) hosil qilmoq ; ◆ ~ ребёнка к дисциплине bolani intizomga oʻrgatmoq ; ◆ ~ себя к холоду oʻzini sovuqqa oʻrgatmoq (koʻniktirmoq).