сволочь

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

сво-лочь

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

сволочь ж, р. мн. -ей
1 собир. прост. уст. past tabaqaga xos odam, tagi past odam;
2 собир. груб, прост. qalangʻi-qasangʻi, past (yaramas, tuba n ) odamlar;
3 груб. прост. past (yaramas) odam, razil (ablax, iflos) odam.

сволочь , -лоху , -лочёт ; -локут ; -лок сов. (несов. сволакивать ) кого-что разг.
1 tortib (sudrab) olib bormoq yoki olib kelmoq, sudrab tushirmoq; ◆ ~ мешок с воза aravadan qopni tortib (sudrab) tushirmoq;
2 tortib (sudrab) keltirmoq; tortib (sudrab) bir joyga toʻplamoq◆ 

~ мешки в кучу qoplarni sudrab bir joyga toʻplamoq (uymoq).