скученный
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
ску-чен-ный
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
скученн/ый, -ая, -ое
1 прич. от скучить;
2 в знач. прил. gʻuj, zich, tigʻiz, qalin; tiqilib ketgan; tiqilinch; ◆ ~ые дома gʻuj uylar, tiqilib ketgan uylar; ◆ ~ое населения gʻuj (zich) aholi.